Op de 21e dag van de maand augustus was het dan zover. De buddies mochten weer de wei in. De eerste officiele wedstrijd van het nieuwe seizoen stond op het programma tegen de gasten van SDZZ. Voorafgaande aan de wedstrijd werd door de aangebleven technische staf de eerste bespreking van het seizoen gehouden. De oude garde en de aanwezige nieuwelingen (Bassie, Roy, Lars en Puppie) waren hiervoor zichtbaar gespannen. Een nieuw seizoen betekent immers nieuwe kansen. En met een spelersgroep van zestien man is er NIEMAND verzekerd van zijn plaatsje en zal er dus op trainingen en wedstrijden een basisplaats moeten worden afgedwongen. De technische staf sprak de intentie uit om verzorgd en aanvallend voetbal te willen gaan spelen, en in dit concept is een belangrijke plaats weggelegd voor de nieuwe laatste man Maarten. Bij zijn nieuwe rol in het elftal hoort ook de band en het aanvoerdersschap van de buddies. Omdat er nog veel mensen op vakantie waren, en iemand zelfs verplicht naar de Efteling moest om Hans en Grietje te bezoeken, moest er ondanks de grote selectie alweer een beroep worden om jongens van de B. Van hen begon Sten zelfs in basis. Die bestond verder uit: Martin, Bassie, Jorg, Maarten, Lars, Aico, Zwaanaldo, Kenny, Martijn en Frank.
Om stipt half drie werd het heilige gras van sportpark de Does betreden onder leiding van arbiter Hankie B. De leidsman die bekend staat om zijn fluitje en zijn gesprekken onder de wedstrijd zou waarschijnlijk ook vandaag wel weer een hoofdrol gaan opeisen. Vanwege een aantal donkergetinte personen aan Zevenaarse kant kon de Klarendalse leidsman zijn spreekwoordelijke lol op. In de eerste helft was duidelijk te zien dat het voor beide de eerste wedstrijd van het seizoen was. Na een rommelige beginfase kwamen de buddies steeds beter in de wedstrijd. Zo waren er uitstekende kansen voor Martijn, Frank, Zwaan en Kenny, maar geen van allen wist het net te vinden. De gasten uit Zevenaar wisten er bitter weinig tegenover te stellen. Ze hanteerden snel de lange bal waar de donkergetinte personen vervolgens achteraan mochten hollen. De enige keer dat ze dicht bij een doelpunt waren was vanuit een vrije trap. Maar Martin liet zien dat ondanks al dat opdrukken in het leger hij het keepen nog lang niet verleerd was. Zo stond er na het rustsignaal van Hank nog steeds een brilstand op het bord.
Bij het begin van de tweede helft werd een vermoeide Sten vervangen door Roy. Mede hierdoor gingen de buddies iets beter voetballen. Eigenlijk waren de buddies de baas op het veld maar toch slaagde SDZZ erin om in de tweede helft driemaal te scoren. Een bepaald donkergetint persoon kon tot driemaal toe profiteren van onkundig ingrijpen van de defensie o.l.v. zandhaas Martin. Ondanks redelijk veldspel wisten de buddies niet echt veel kansen te creëren omdat het alom gevreesde vleugelspel niet uit de verf kwam. Toch moest de keeper van SDZZ nog tweemaal vissen. De eerste keer na een vrije trap van Maarten na 1 van de vele discutabele beslissingen van Hank B. Het tweede doelpunt kwam op naam van Frank nadat de keeper een vlammend schot van Maarten niet kon vasthouden. Omdat Hank voor de tweede keer die week wat problemen had met het uurwerk bleef het lang spannend of er nog een gelijkspel aan zou komen. Maar toen net na de invallende duisternis het eindsignaal klonk ging SDZZ met de drie punten naar huis. Een kleine misstap van de buddies zo in de eerste wedstrijd van het seizoen. Maar met een complete selectie zal dit in de competitie zeker rechtgezet gaan worden. De derde helft moest het dit keer doen zonder het kannetje voor Martin. Maar Martijn nam voor hem de honneurs waar. Hoewel het kannetje niet zo snel op was (ruim buiten de tijd zelf) deed het wel veel stof opwaaien. Martijns imitatie van de welbekende Brugman was uitmuntend en ondanks dat de deurposten en de kapstok nogal eens in de weg stonden was de derde helft net als de voorgaande twee veelbelovend voor de rest van het seizoen. Ter afsluiting the man of the match: Maarten (Na een close finish met Martijn die in de derde helft nog sterk kwam opzetten maar uiteindelijk toch aan het kortste eind trok. Maar dan wel het spreekwoordelijk kortste eind, want de eindjes aan elkaar knopen was er toen al niet meer voor hem bij. Hij was tenslotte al een eindje heen)
Door: Mister T voor de eerste maal zonder vlag en zittend vanaf de lijn.
