Na de overwinning van vorige week op DVC26 6 stond er voor ons de wedstrijd tegen Concordia Wehl 4 op het programma
Concordia Wehl 4 had in de eerste 3 wedstrijden ook 7 punten behaald en stonden gedeeld met OBW en ons bovenaan. We hebben jaren tegen het 3e gespeeld maar die zijn een klasse hoger gaan spelen (oefenwedstrijd 6-1 verloren) en tegen het 4e van Concordia Wehl hebben we ook al enkele oefenwedstrijden in vorige voorbereidingen gespeeld.
Doordat we in de vorige wedstrijd flink wat blessures opgelopen hebben, konden we zondag geen beroep doen op Wouter Bos (enkel) en Rik Pelgrim (bovenbeen). Joffrey hoopt wel binnenkort zijn rentree op de velden te gaan maken. Melroy Huuskes was Nederland aan het aanmoedigen tijdens de A1 GP op Zandvoort en kon derhalve niet aanwezig zijn. Aangezien er binnen heel GSV sprake is van een grote blessuregolf was het ook niet mogelijk om spelers van andere teams te krijgen, omdat deze zelf moeite genoeg hebben om 11 man op de been te brengen. Wij waren dan ook blij dat Friedus Hupkes ons zondag kon matsen door mee te doen. We reisden dan ook maar met 12 man en grensrechter Rik Pelgrim af naar Wehl.
We startten de wedstrijd niet goed zoals we wel in onze eerste 3 wedstrijden hadden gedaan. Hierdoor kon Concordia door scherp te spelen ons regelmatig onder druk zetten. Dit gebeurde vooral door de rechtsbuiten veel aan het werk te zetten, waar wij vooral in de 1e fase van de 1e helft weinig grip op hadden (Jerome in samenwerking met Henny). Dit resulteerde dan ook al snel in de 1-0 voor Concordia een afstandschot van de rechtsbuiten. Tot dan toe een verdiende voorsprong voor Concordia. Na ongeveer 15 minuten blesseerde Henny zich en viel bleef schreeuwend van de pijn op de grond liggen. In plaats van de bal uit te spelen door de irritante rechtsbuiten gaf hij gewoon een voorzet die door Dennis als een volleerd keeper in een reflex uit de lucht werd geplukt => handsbal dus penalty tegen ??. Hierin speelde de scheidsrechtergeen goede rol. Hij had immers het spel gelijk stil moeten leggen gezien de ernst van de blessure. Na wat gepraat over en weer tijdens de behandeling van Henny zag de scheidsrechter het in en nadat Henny het veld had verlaten, hervatte hij het spel met een scheidsrechtersbal op de plek waar de blessure was ontstaan. Danny kwam voor Henny in het veld en ging linksbuiten spelen, hierdoor kwam Wouter van der Veen rechtsachter te staan en schoof Andre door naar plek van Henny (linkshalf). De fase hierna waren we gelijkwaardig aan elkaar, maar door onoplettendheid bij ons en een goed uitgevoerde aanval door hun werd het 2-0.
Na ongeveer een half uur kwamen we wat beter in de wedstrijd en werden regelmatig gevaarlijk. Dit gebeurde vooral door een mooie volley van Andre en een afstandschot van Dennis (37 meter), waarbij de keeper de bal tot 2 maal toe de bal nog net tot corner kon verwerken. Na een van de corners die we kregen ontstond een heuse scrimmage voor het doel, waarbij de bal na goed doorgaan van Willem bij Andre kwam en hij de 2-1 aan kon tekenen.
Hierna gebeurde er niet veel meer en was het snel rust.
Ruststand 2-1.
De 2e helft was van onze kant beter alleen door de felheid van Concordia kwam ons positiespel (net als in de 1e helft) minder uit de verf dan in de eerste 3 wedstrijden. Ook bij Concordia ging het voetbal langzaam achteruit (vermoeidheid ??) en daardoor kwamen wij beter in de wedstrijd. Na ongeveer 60 minuten overstrekte Dennis zijn rechterbeen en kon daardoor nauwelijks aanzetten en schieten. Nadat hij het nog een minuut of vijf had geprobeerd, werd besloten dat Dennis maar moest gaan keepen en dat ik zijn plaats als laatste man maar moest overnemen aangezien we geen wissels meer hadden na de blessure van Henny. In het laatste halfuur drukten we Concordia terug op eigen helft en kwamen niet of nauwelijks achterin nog in de problemen. Wel moest Dennis eenmaal handelend optreden bij een vrije trap van Concordia die hij netjes overtikte. Ook kregen ze nog een aantal corners waar wij attent op waren.
Voor de rest probeerden wij met man en macht de gelijkmaker te forceren waarbij met name Gerjon ondanks enkele fraaie acties ongelukkig was in de afronding. Ook lukte het ons niet om met afstandschoten of corners de 2-2 te produceren, wat gezien het wedstrijdbeeld wel terecht zou zijn.
Dennis waardeerde de aanwezigheid van zowel Joffrey en Rik Pelrim met een 9, omdat zij toch kwamen kijken ondanks hun blessures en de algehele teamprestatie op een 7,5 omdat we ondanks de blessures er toch voor zijn blijven gaan.
In het fotoalbum (bij 3e elftal) vind je de fotos van de wedstrijd die gemaakt zijn door Dirk van der Veen (de vader van Wouter) waarvoor dank.
Komende week Loil 3 thuis dus kans op revanche. Het is te hopen dat de blessures niet al te ernstig zijn, zodat we niet al te veel hoeven te puzzelen met de opstelling komende zondag. Verslag en cijfers worden verzorgd door Andre bij afwezigheid van mij.
Volgende wedstrijd: Zondag 7 oktober 2007: GSV 383 Loil 3
